Soms voelt het alsof ik hier in herhaling val. Nog geen maand geleden schreef ik over een lapje stof dat ik verwerkt had tot kleedje voor Lotta en bol stond van de symboliek. En nu ben ik hier weer met een naaisel, dat voor mij zoveel meer is dan enkel een zelfgemaakt kledingstuk. Ik beloof…
Sinds september 2014 is naaien een hobby geworden. Eentje waarin ik zeker niet uitblink, en dat vind ik best oké zo, maar waarin ik veel plezier en voldoening vind. Naaien is voor mij een klein geluk en ik probeer het dan ook regelmatig te doen. Toen ik op 31 januari misstapte op een trap en…
In vele opzichten was #oktober17 een maand om niet snel te vergeten. Ik neem je even mee doorheen mijn maandoverzicht: Nieuwe start Op maandag 2 oktober begon ik aan mijn nieuw werkavontuur, vol enthousiasme en goesting. Ik had geen idee waaraan me te verwachten maar maakte me daarin niet al te veel zorgen. Ik had…
Het leven, dat kan toch soms zo verdomd mooi zijn in zijn eenvoud. Stel: je hebt een lap stof liggen in je stoffenkast dat je een tijdje terug (zeg gerust: meer dan een jaar geleden) in de Kringloopwinkel gekocht hebt voor een appel en ei. Toen met het idee om er ooit iets van te maken,…
Dat ik een angst heb voor bepaalde stoffen kon je deze zomer al lezen, toen ik vertelde over het maakproces van het Lotta rokje. Tricot en ik, dat zijn dus niet de beste vriendjes. Maar net zoals in het echte leven moet je soms werken aan vriendschappen en een extra efforke doen. Ik haalde een…
Ik weet niet hoe jouw week was, maar die van mij was best wel oké. Geen speciale activiteiten of grootste dingen, integendeel, ik had mijn handen vol met mijn twee dochters thuis. En toch vond ik het een ideale gelegenheid om mijn gelukjes van de voorbije week in de kijker te zetten, dat was al geleden…
Toen ik op 1 september begon met deze blog, startte mijn oudste dochter in het eerste leerjaar. Een mijlpaal! Gedaan met kleuterstreken, een nieuwe wereld van leren lezen, schrijven en rekenen ging voor haar open. Dat ze het goed ging doen, daar had ik alle vertrouwen in. Soms wat ongeduldig en te snel foert!-zeggend, soms wat…
Skip the Rope is een nieuw patroon in het Vlaamse naailand: eentje voor een meisjesshort in de maten 98 t.e.m. 146. Uitgebracht door Riet van Mind the Whale (en de blog Leven met Liv), in samenwerking met Sarah van Khadetjes. De reden waarom ik een blogpost wijd aan dit patroon is simpel: het is een…
Het zelf naaien van het communiekleed voor mijn dochter beschouw ik als een groots #kleingeluk. Een waaraan ik best hard heb gewerkt, met heel veel plezier en voldoening, maar ook met de nodige stress en frustraties. Ik wil dan ook graag het relaas vertellen, van hoe het feestkleed voor mijn dochter haar eerste communie tot stand is gekomen. Klein…
Ik hou van mijn naaimicrobe. Die gunt me voldoende rustmomenten en wanneer nodig geeft hij me een trap onder mijn kont. Zoals bij verjaardagen of een communiefeest. Dan wil ik die dochters van mij in een zelfgemaakte outfit zien stralen. Alles om zelf ook 10% meer te stralen. Ik ging dus aan de slag, met een patroon dat al…
Het is al februari en ik heb nog maar 1 x mijn naaimachine gebruikt in het nieuwe jaar. Shame on me! De grote schuldige hiervoor is dit kookboek natuurlijk. Maar zoals ik een paar maanden geleden zei: je moet durven tijd maken voor wat je belangrijk vindt. Nu is dat nog eten, de komende maanden…
Soms zijn er weinig woorden nodig om te beschrijven hoe ik me voel wanneer: ik tijd vind om te naaien … tegen een deadline … kleedjes voor mijn dochters … met een patroon dat de naam draagt van een van die dochters … met moeilijkheidsgraad 2 maar voor mij 6 (op 10) … met een resultaat waarvan ik had gedroomd … Ik presenteer: 2…
