Ouderschapsverlof, het is een cadeau

Drie maanden geleden starte ik met ouderschapsverlof. Het leek alsof ik mezelf een cadeau gaf. Wekelijks een extra vrije dag hebben, dat bracht stemmen in mijn hoofd op hol.

“Nu kan je eindelijk die achterstand in fotoboeken wegwerken”.
“Tijd om de kasten op orde te brengen.”
“Je leestijd gaat verdubbelen!”
“Warm die naaimachine al maar op.”

Een extra vrije dag hebben, dat schept duidelijk verwachtingen. Van mezelf in de eerste plaats. Want opeens ligt daar open en bloot tijd voor het grijpen, tijd die anders zo gewild is maar onbeschikbaar lijkt. Ik maakte dus een lijstje van nooit-aan-begonnen-taken en had goede hoop om deze snel te kunnen afvinken.

Enkel … op die vrije extra dag ben ik ook, met plezier, taxi-mama. Het heet nu eenmaal ook ouderschapsverlof dus geen verrassingen op dat vlak. Al gauw werd duidelijk dat de theorie niet opgewassen was tegen de praktijk. Er was minder tijd dan verwacht, er werden minder taken opgestart. En in de tijd die ik wel had, gaf ik de voorkeur aan genieten van een tas koffie in de zetel, rustig wat lezen, luisteren naar muziek. Ik heb geblogd, genaaid en gewinkeld, maar de druk van de grote taken heb ik week na week van me afgezet. Ik hoefde mezelf niets te bewijzen. Ik genoot van het rustig aandoen.

Zes jaar geleden schreef ik al hoe velen tijd op hun kerstlijstje zetten.

“Tijd krijgen we, maar wat we er mee doen, dat beslissen we zelf. En heb je geen tijd genoeg om alles wat je wil te doen? Herbekijk je prioriteiten, zodat je nooit meer moet zeggen dat je er geen tijd voor hebt. Want die heb je wel. Je moet hem enkel willen maken.”

Anna Helena, 1 december 2016

Ik heb me laten verleiden door de illusie van meer tijd hebben. Maar als ik die nooit-aan-begonnen-taken echt wil aanpakken en doen, dan kan ik daar even goed tijd voor maken tijdens mijn niet-vrije-dagen.

Intussen geniet ik, zonder druk en zonder schuldgevoel, van die extra vrije dag en de mogelijkheden die het me geeft. Mogelijkheden die vaak een klein gelukje opleveren. Meer hebben we niet nodig, toch?

4 reacties Voeg de jouwe toe
  1. Zooo herkenbaar Anneleen!! Ik heb sinds 1 september ook een extra vrije dag.. Ik geniet wel van een gepoetst huis om het weekend te starten of naar de markt kunnen gaan,… Maar de grote projecten blijven ook wat liggen :)! Mss kunnen we eens afspreken voor een koffie (of chocomelk/thee in mijn geval :))?

  2. Vanaf 2023 en na 32 jaar voltijdse tewerkstelling, begin ik ook aan een deeltijds arbeidsregime. Het komt geen dag te vroeg! Het is nog wat denken hoe ik dat aan boord ga leggen met die extra dag. Ik herken dus best wel wat je hier schrijft.

Laat gerust een reactie achter hier.