Mijn kleintje.
We kunnen het nu echt niet meer ontkennen.
Groot, groter, bijna op je grootst.
Je zoekt je weg doorheen het tienerlandschap.
Ook nu is er geen routebeschrijving voor handen.
We gebruiken onze 12-jarige ervaring in vallen en opstaan.
Samen komen we er wel, ondanks die stoorzenders van hormonen.
Koppig en behulpzaam.
Nieuwsgierig en snel tevreden.
Zotte mus en bange wezel.
Lief en zachtmoedig.
Zet je blik open, mijn kleintje.
Durf (jezelf) in vraag te stellen.
Vertrouw jezelf en het pad dat je bewandelt.
Groei en bloei, elke dag een beetje meer.
De woorden van toen ze 9 en 6 was, zijn nog altijd van toepassing: omdat ik je liefheb #4 – omdat ik je liefheb #2.