De challenge stond met rood omcirkelt. Als er iets was dat ze deze zomer echt wou proberen, een kans geven om terug te keren in haar leven, dan was het dit wel. Ze wist wat ze er voor nodig had, hoe ze het ging aanpakken. Al meermaals had ze zich op dit punt bevonden, klaar voor een nieuwe start, met een hoofd vol goesting en een hart vol hoop. Dat die pogingen niet meer werden dan dat, een probeersel zonder glans, daar had ze geen verklaring voor. Hoe wist ze dan dat het deze keer anders zou eindigen? Niet. Al was haar wil wat sterker en gaf haar onderbewustzijn het nodige duwtje.
Ze liet de pagina’s over haar vingers glijden. Ze schraapte haar keel maar liet haar ogen spreken. Na de eerste zin was haar leefwereld uitgebreid. Het gekir van de dochters leidde haar niet af maar zorgde net voor rustmomenten. Ze werd overvallen door een gevoel van herkenning en blijheid die het gemis van de voorbije jaren langzaam wegschoof. Het was goed zo.
Meegezogen worden, een vlieg zijn die je in het echte leven niet kan zijn: ze was vergeten hoe dat voelde, vertrouwd en een deel van haarzelf. Ze dacht terug aan Hasse, Jeff en Dicey, Inés en hun onuitwisbare indruk. Hoe had ze al die jaren doorgebracht zonder extra levens?
Ze draait de laatste pagina om. Voldaan en dankbaar. Klaar voor een nieuw vlieg-avontuur.
Deze zomer gaan bloggers wekelijks een challenge aan, in de zoektocht naar het “perfecte” leven. Thema’s die aan bod komen: ontspullen, ontspannen, grenzen verleggen, lezen, onthouding, … Op zondag vertellen we eerlijk en oprecht of die challenge bijdraag tot een gelukkigere levensstijl. Meer info op de blog van organisatrice Miss Pixie.
Opdracht 6: Elke dag 15 minuten lezen
Mijn aanpak
Ik ben een week eerder begonnen met deze challenge. De opdracht van week 5, het verhogen van je productiviteit, sprak me minder aan. En op deze manier bouwde ik voor mezelf wat marge in, want ik had geen idee hoe het zou gaan met mijn lezen, na jaren van inactiviteit. Dat het beter ging dan verwacht, dat heb je misschien wel al gelezen in mijn overzicht van gelukjes van vorige week.
De eerste dag las ik een boek uit waarin ik zes jaar geleden was gestart, Inge en Mira van Marianne Fredriksson, en ik begon meteen aan een nieuwe, De Japanse minnaar van Isabel Allende. Ik probeerde om elke dag te lezen maar dat lukte niet. Avonden dat ik te moe was of gewoon geen tijd had. Op de avonden dat ik wel gelezen heb, heb ik minder op de iPad gelezen en gespeeld. En dat voelde wel aan als een betere keuze. Afgelopen maandag heb ik zelfs doorgelezen tot na middernacht (het boek was dan uit), de laatste keer dat dit gebeurd was, is zeker meer dan 10 jaar geleden!
For the record: me beperken tot maar 15 minuten lezen is dus ook niet gelukt, meestal was het toch minimum een halfuur.
Het resultaat
Ik ben ongelooflijk content dat ik terug aan het lezen ben geraakt en dat is echt wel te danken aan deze challenge. Of het blijft duren, dat heb ik natuurlijk zelf in de hand. Ik ben alvast begonnen in een volgend boek, en ik hoop het op vakantie uit te lezen. Wie weet krijg ik dit stapeltje ongelezen boeken toch nog gelezen in 2017 …
Heb jij een favoriete auteur of boek dat ik zeker moet lezen?
Veel succes met lezen en uitdagingen.
Thx!
Wat fijn dat je het lezen wat herontdekte 🙂 Ik blog vanavond nog over mijn ervaringen. En Het Spel van de Engel is een absolute aanrader!
Als er 1 iets is wat ik niet zou willen schrappen, ongeacht hoe of wat, dan is het wel lezen. Ik lees minstens elke dag een half uur, voor het slapen gaan – ook op veel andere momenten zunne, mijn ereader helpt me al die ‘verloren’ momenten op te vullen met boeken ♥
Tips, je vraagt er maar om – maar als ik de titels hierboven bekijk vermoed ik dat we van andere genres houden 😉
Zolang het geen SF of LOTR-achtige boeken zijn, sta ik open voor veel ????
Zo leuk dat je terug bent beginnen lezen 🙂
Vele hemels boven de zevende is echt een goed boek.
Ik kijk er al naar uit. Schoonzus heeft hem ook gelezen en vond hem top
Oh, Vele hemels is echt ZO een mooi boek! Ik heb ook geprobeerd om elke dag minstens 15 minuten te lezen, en vaak was het zelfs veel meer dan dat. Erover bloggen ga ik niet doen, want behalve #nevernotreading en #duusthartjesvoorlezen heb ik niet echt iets te vertellen 🙂