Ik ben een hamsteraar, weet je nog? Alle spullen met een emotionele waarde of een nostalgisch tintje zet ik opzij. Ergens. Voor het geval dat. En dat zou allemaal geen probleem zijn als ik structuur zou hebben in het bewaren van die spullen. Wil ik verjaardagskaartjes van de oudste bewaren? Ok, die mogen in doos x. Klasfoto’s van de jongste? Just, die mogen in doos y. Voilà Anna Helena, je hebt je systeem, elk kind zijn eigen doos. Was het maar zo simpel in mijn ogen…
Ik maakte er in 2015 al een doelstelling van. Weg met de ballast noemde ik het toen. Het opzet? Zoveel mogelijk kamers ontdoen van overbodige, onnuttige en betekenisloze spullen. De wil was er maar het resultaat? Povertjes. Mijn rollen inpakpapier liggen nu wel mooi opgeborgen in een plastic doos, dat wel ja. Maar wat met al die stapels papier (administratie, souvenirs) die stof vergaren op het bureau? Met al die knutselwerkjes uit de crèche en school? Met al die te kleine kleertjes?
Waarom is het zo moeilijk om grote kuis te houden, om ruimte te creëren voor rust in je interieur (en in je hoofd)?
Is het louter uitstelgedrag? Luiheid? Ik zou mezelf niet zijn moest ik het probleem niet hebben geanalyseerd. Ik ontdekte 3 valkuilen waardoor ik niet aan ontspullen toe kwam/kom:
- De berg is te groot
Die stapels liggen er al langer dan gisteren of vorige maand. They go a long way back. Hoe groter de stapel die je moet verwerken, hoe meer je ertegen op ziet. Je weet op voorhand dat je er lang(er) mee bezig zal zijn, dat het veel energie zal kosten. Misschien geraak je zelfs niet klaar in de voorziene tijd. Dan beter uitstellen naar een moment dat je meer tijd hebt, niet? Ja, zoals in nooit.Ik geloof echt dat het opruimen sneller zal gaan eens de achterstand is weggewerkt en alle spullen hun eigen plaats hebben. Benieuwd wanneer ik dit kan testen… - Er is geen eind in zicht
De berg is getackeld, er liggen nu geen 2 (grote) maar 5 (kleinere) stapels voor je neus en je hebt totaal geen idee wat er mee te doen. Omdat er nog spullen moeten bijkomen van andere nog-aan-te-pakken-bergen of omdat je de juiste map of doos niet voorzien hebt. Resultaat: de stapels blijven liggen. Na een maand leg je de onaangeroerde stapels op elkaar, om terug wat plaats te hebben. Zie je een patroon in wording? - Teveel twijfels
Vaak weet ik niet hoe ik spullen het best bewaar. Klasseren we onze administratie volgens jaar of volgens soort? Leg ik kaarten los in een doos of bundel ik ze in een kleine ringmap? Plak ik souvenirs in een fotoalbum of hou ik ze bij in een map? Vragen die voor anderen misschien heel snel te beantwoorden zijn, maar bij mij alleen nog maar meer vragen oproepen.
Ik ben uiteraard niet de enige met deze valkuilen. Anders was opruimgoeroe Marie Kondo nooit zo succesvol geworden. Ik heb haar boeken nog niet gelezen (hoewel er eentje al maanden in mijn kast ligt) maar hier en daar pik ik in blogland wel wat tips op. Ik heb intussen al een paar succesvolle opruimacties achter de rug en wil dan ook graag mijn ervaringen delen met jou:
4 tips om te ontspullen wanneer dat niet zo goed lukt:
- Leg jezelf weinig druk op
Nee, die kamer hoeft niet op 1 avond opgeruimd te worden. Nee, dat lukt bij de buren ook niet op 1 avond. En het is niet erg als je de klus pas weet te klaren binnen een maand, of twee. Heb vertrouwen dat het wel zal lukken. Op jouw tempo, op jouw manier. - Begin klein
Weet je niet hoe te beginnen in een bepaalde ruimte? Splits die op in hoeken, of creëer fictieve mini ruimtes. Het lijkt misschien alsof dit het opruimproces nodeloos langer maakt, maar het maakt het net meer haalbaar. Je zal tevreden zijn, opgelucht ook, dat je kleine opruimopdracht gelukt is. En dat positieve gevoel stimuleert een nieuwe opruimpoging. - Bereid je voor
Heb je beslist welke ruimte of welke hoek je wilt aanpakken, denk dan alvast na over hoe je de overgebleven spullen zal bewaren. Heb je hiervoor bijv. dozen nodig? Ga deze dan al aankopen zodat je ze meteen kan vullen. Twijfel je nog over de bewaarmethode? Zoek inspiratie op Pinterest of vraag raad in je vriendenkring. Voorbereiding bespaart je heel wat verloren tijd. Zet standaard ook een aantal dozen klaar, of maak virtuele hopen voor: “vuilbak”, “kringloopwinkel”, “weggeven”, “verkopen”. Dan weet je meteen wat te doen met de spullen die weg mogen. - Wees trots
Als je er in slaagt iets te doen wat al een tijdje niet lukt, dan mag je daar verdomd fier op zijn. Hoe klein ook, elke actie mag bejubeld worden. Het zal je alleen maar motiveren om nog meer op te ruimen. En dat is uiteindelijk toch het doel hé.
Zo heb ik vorige week de commode en kleerkast van de jongste onder handen genomen. Ein-de-lijk. Sommige spullen lagen er al meer dan 2 jaar in, zonder reden, zonder bestemming. Best een lastig karwei, waarin heel veel tijd is gekropen. Maar die voldoening achteraf, zo groot! Ik hoop dat jullie evenzeer genieten van deze voor en na:
Toch beter hé?
Benieuwd wat ik gedaan heb met de te kleine kleertjes? Dat is een voor een volgende blog.
Heb je zelf nog tips om te ontspullen? Deel ze in de reacties hieronder. Thx!
Van opruimen kan ik nog wat bijleren precies!! Alle kleren van de kinderen v 5j geleden liggen nog in de kast… ????
Van 5j geleden? Oké, het kan nog erger 🙂 Jullie kleerkasten moeten dan wel heel groot zijn 🙂
ik ben ook een hamsteraartje, zeker van dingen die betekenis/herinneringen hebben (daarom ook zeer gehecht aan foto’s.)
Maar: we wonen in een mini rijhuisje en dat dwingt mij om te ontspullen.
En dat brengt rust. Herinneringen vergeet je heus niet :-). Ze zitten in je hoofd en in je hart. De mensen die je graag ziet ook.
Je hebt er hun spullen niet voor nodig :-).
Ik heb een doos voor elk kind, maar ben dus erg selectief met wat erin gaat.
Tekeningen van school hang ik aan de muur en bij de volgende lading gaan ze bij het oud papier.
(ik neem wel een foto van de mooiste. En héél af en toe houd ik één bij).
En bij elke overgang naar de volgende maat ruim ik hun kleerkast op.
Het is een lang leerproces al geweest en ik heb nog een weg af te leggen :-), maar ik ben echt blij, hoor, om de ballast overboord te gooien.
PS/ ik kwam net op je blog terecht en vind ‘m veelbelovend 🙂 Met een mooie naam. Volgertje erbij.
Merci voor het complimentje Liesbeth! *bloos*
Tekeningen komen hier altijd net voor een vakantie in grote hoeveelheden binnen. Zolang ik de vorige stapels nog niet verwerkt hebt, en het opbergsysteem hier nog niet op punt staat, komt er gewoon een nieuwe stapel bij. IK moet eerst aan die “nulmeting” zien te geraken. Soms best een lange weg 🙂
En wat doe jij met de te kleine kleertjes?