Zoals elk jaar stelde ik begin januari mijn leesdoel in Goodreads in op 25 boeken. En ik had er zin in, in dat nieuw leesjaar, want die eerste maand las ik maar liefst 4 boeken uit! Dat tempo heb ik wel niet kunnen volhouden (en dat is best oké).
Deze 7 boeken las ik in de eerste maanden van 2021:
- Zondagsleven – Judith Visser
- Het diner – Herman Koch
- Kind van sneeuw – Eowyn Ivey
- De witte veer – John Boyne
- Kinderen van de rivier – Lisa Wingate
- Onvoltooid verleden – Hugo Claus
- Noah Barleywater gaat ervandoor – John Boyle
Kind van sneeuw is een verrassend magisch sprookje dat ik toevallig las toen er sneeuw lag. Ik bleef op mijn honger zitten bij het tweede boek van Herman Koch dat ik las, Het diner, en herlas een boek van Hugo Claus dat ik op mijn 18de verjaardag had gekregen. Het zat toen verpakt in een geel lint maar een boek met een gouden randje is het toch niet. Gelukkig zaten er tussen de 7 boeken die ik las wel pareltjes.
En dit zijn voor mij de pareltjes die ik zou aanraden om ook te lezen:
Zondagsleven – Judith Visser
Rinkelende telefoons, felle lampen, rumoerige collega’s én haar hond mag niet mee. Voor Jasmijn Vink, die autisme heeft, is het dagelijkse kantoorleven een ware beproeving. In Zondagsleven zoekt Jasmijn uit hoe ze, ondanks alle chaos, een veilige en overzichtelijke wereld voor zichzelf kan creëren. Hoe ze haar hoofd boven water kan houden; niet alleen op kantoor, maar ook op het turbulente pad van de liefde. Liefde voor haarzelf, voor haar hond Romy, voor de mensen om haar heen, en in het bijzonder voor die ene man die zo zijn best doet haar te begrijpen…
Zondagsleven is herkenbaar, meeslepend en ontwapenend; een authentieke roman over je weg vinden en trouw blijven aan wie je bent.
Ik was al fan van Zondagskind, het eerste boek over Jasmijn. In Zondagsleven wordt je al even hard meegetrokken in de leefwereld van Jasmijn, die nu volwassen is. Een heerlijk maar ook confronterend verhaal. Het deed me nadenken over mijn eigen leefwereld en hoe we sommige onuitgesproken zaken té vanzelfsprekend vinden. Dit is een boek dat ik zeker nog eens opnieuw lees.
De witte veer – John Boyne
September 1919. De twintigjarige Tristan Sadler neemt een trein van Londen naar Norwich om een pakketje brieven te overhandigen aan Marian Bancroft. Tristan vocht tijdens de Eerste Wereldoorlog aan de zijde van Marians broer Will. De brieven zijn echter niet de ware reden van Tristans bezoek hij draagt een groot geheim met zich mee. Terwijl ze samen wandelen door de straten van een stad die nog steeds moet bekomen van de schok van de oorlog, hoopt Tristan zijn hart te luchten bij Marian en haalt hij herinneringen op aan de oorlog. In 1917 legde Will midden op het slagveld zijn wapens neer en verklaarde dat hij gewetensbezwaarde was geworden, waarna hij ter plekke werd veroordeeld als verrader. De bijzondere vriendschap tussen de twee bracht Tristan korte momenten van groot geluk, maar ook een pijn die dieper en heftiger was dan de fysieke lijdensweg van de loopgravenoorlog…
Rauw, intens en prachtig. Beter kan ik het niet samenvatten.
Het tweede boek dat ik van Boyne las, viel wat tegen: ik verwachtte een roman en Noah Barleywater gaat ervandoor bleek eerder een soort van sprookje te zijn. Maar ik geef hem zeker nog een kans!
Kinderen van de rivier – Lisa Wingate
Memphis, 1939. De twaalfjarige Rill Foss leidt met haar broertje en zusjes een zorgeloos leven op een woonboot aan de Mississippi. Terwijl haar ouders weg zijn, slaat het noodlot toe: de kinderen worden ontvoerd en komen terecht in een weeshuis. Daar zijn ze overgeleverd aan de grillen van een wrede directrice. De jonge Rill moet alles op alles zetten om haar broertje en zusjes bij elkaar te houden.
South Carolina, nu. De rijke Avery Stafford leidt een perfect leven, met een succesvolle carrière en een uitbundige bruiloft in het vooruitzicht. Maar een toevallige ontmoeting dwingt Avery om haar familiegeschiedenis onder de loep te nemen, en er blijkt meer verzwegen te zijn dan ze ooit had kunnen vermoeden.
Wat eerst wat rommelig begon, werd een verhaal dat me naar de keel greep. Ik heb het boek vaak even moeten wegleggen om te laten bezinken wat ik had gelezen. Een hartverscheurend verhaal dat de moeite is om te lezen!
Op zoek naar meer leesinspiratie? Ontdek het beste wat ik las in 2020 (1–2–3), 2019 (1–2–3) en 2018 (1–2).
Welke boeken kan jij me aanraden? Laat ze gerust achter in de reacties hieronder.
In deze post staan affiliate links naar bol.com, wat wil zeggen dat ik een kleine bijdrage krijg wanneer jij via zo’n link een aankoop doet.
Zondagsleven heb ik ondertussen ook al gelezen, die twee boeken zijn gewoon echt prachtig. Ik heb nog pijn aan mijn hart als ik bedenk dat ik ze allebei heb uitgelezen en er niks meer komt. Jasmijn is zo’n schatje, hoe kan je niet van haar houden. Vooral als kind denkt ze dat ze raar is of als tiener. Maar ik dacht echt heel vaak; lieve schat, als de wereld wat meer als jou zou denken, zou hij er een stuk beter uitzien. Van de andere boeken heb ik nog niet gehoord, maar ik lees heel vaak young adult. Volwassenenboeken vind ik vaak een stuk minder leuk. Het moet me echt al heel zwaar bekoren voor ik het echt goed vind
Young adult lees ik ook af en toe. Tips zijn welkom ????
Ik vond Zondagsleven en Zondagskind ook prachtig! Eleanor Oliphant is completly fine is ook een mooi boek in dat genre. Ik heb wel de Nederlandstalige versie gelezen.
Die staat ook nog op mijn lijstje!
Mooi gelezen heb je al! Ik las ook bijna al elke week een boek uit. Corona is in ieder geval goed voor de leesstatistieken ????
Amai, elke week, dat is al heel wat!