Op het einde van vorig jaar, na mijn tweede jaaroverzicht, las ik nog 3 boeken. Dat brengt mijn totaal aantal gelezen boeken in 2020 op 21, eentje meer dan in 2019. Mijn record van 2018, 25 boeken, geraakt voorlopig niet verbroken. We doen een nieuwe poging dit jaar!
Deze boeken las ik nog op het einde van 2020:
En het zijn alle 3 aanraders!
Boekendief – Markus Zusak
Nazi-Duitsland, 1939. Liesel is negen jaar oud wanneer zij en haar broertje Werner naar een pleeggezin worden gebracht. Werner sterft onderweg. Als ze bij het graf van haar broer een zwart boekje vindt, het zogenaamde Doodgravershandboek, begint haar liefdesaffaire met boeken en woorden. Liesel leert met hulp van haar pleegvader lezen en al spoedig steelt ze boeken uit de boekverbrandingen van de nazi’s, uit bibliotheken; overal waar er ook maar boeken te vinden zijn. Maar dit zijn gevaarlijke tijden…
Na een moeilijke start, kon ik dit boek heel moeilijk wegleggen. Ik kan er niet veel over zeggen, behalve: prachtig gewoon. En lees het!
Zondagskind – Judith Visser
Jasmijn Vink praat niet. Wel met haar hond. En met Elvis. Die zeggen namelijk niets terug en dat is fijn. Dan hoeft zij zich niet af te vragen wat er bedoeld wordt. Of na te denken over wat ze moet antwoorden. Hoe kan het dat anderen wel weten hoe ze zich moeten gedragen? Dat mensen zich kunnen afsluiten voor de voortdurende stroom van prikkels, die ervoor zorgt dat haar hoofd implodeert? Met vallen en opkrabbelen leert Jasmijn hoe ze zich in sociale situaties staande kan houden.
Zondagskind vertelt het verhaal van een jong meisje dat opgroeit in de jaren tachtig en negentig, een tijd waarin weinig bekend was over autisme. Jasmijn bewandelt haar eigen, hobbelige pad en leert bij elk obstakel zichzelf en de wereld waarin ze leeft beter te begrijpen. Zondagskind neemt de lezer mee in de belevingswereld van iemand met asperger.
Wat een verhaal. Dichter dan in het hoofd van Jasmijn kan je als lezer niet zitten. Leerrijk en aangrijpend om haar leefwereld te ontdekken en te begrijpen. Een aanrader! En ik kan al verklappen dat de opvolger, Zondagsleven, evenzeer de moeite is!
Schaduwkind – P.F. Thomése
Na de dood van zijn dochtertje Isa vond P.F. Thomése zichzelf terug in doodstille kamers, tussen onervaren woorden, die hij nog moest leren schrijven.
Schaduwkind is het adembenemende relaas van dit zoeken naar woorden. Een heel leven wordt overhoop gehaald, elke betekenis moet opnieuw worden uitgevonden.
Zo weinig woorden in dit boek maar er wordt zoveel gezegd. Een boek om je tijd voor te nemen en te laten bezinken.
Op zoek naar meer leesinspiratie? Ontdek het beste wat ik las in 2020 (1–2), 2019 (1–2–3) en 2018 (1–2).
Welke boeken kan jij me aanraden? Laat ze gerust achter in de reacties hieronder.
In deze post staan affiliate links naar bol.com, wat wil zeggen dat ik een kleine bijdrage krijg wanneer jij via zo’n link een aankoop doet.
Oh… ik heb een zwak voor lezen ♥
Het gaat niet om het aantal, het gaat om het plezier van het lezen, het meegetrokken worden in een boek, zinnen lezen en herlezen en laten zakken. Dat kan volgens mij even goed in 21 boeken als in 25 😉
Helemaal gelijk!
Ik ook eindelijk de boekendief het afgelopen jaar en het is inderdaad een prachtig en uniek boek!
O, de boekendief was zoooo mooooi!
Ja hé!