Soms zijn er weinig woorden nodig om te beschrijven hoe ik me voel wanneer:
ik tijd vind om te naaien …
tegen een deadline …
kleedjes voor mijn dochters …
met een patroon dat de naam draagt van een van die dochters …
met moeilijkheidsgraad 2 maar voor mij 6 (op 10) …
met een resultaat waarvan ik had gedroomd …
Ik presenteer: 2 x Lotta dress waarin ik heel wat liefde heb gestoken, zo tussen de plooien in:
Het mooiste moment was echter niet op hun feestje maar vele dagen later, toen ze de oren van mijn kop zaagden om het kleedje te mogen aantrekken naar school. Dan weet je pas écht dat ze het mooi vinden.
Smelt.
Patroon: Lotta dress, Companie-M
Stof: See you at six, Soft Cactus
Heel mooie stofjes! Da’s echt genieten he, als je kinderen zo blij zijn met je naaisels!
Yep ????
heel mooi!
heel mooi geworden! en ook heel zachte stofjes dus dat is nog extra leuk om te dragen dan!
Heel mooi! Hopelijk niet te vuil teruggekomen van school?
Het was een halve dag dus viel heel goed mee ????
ik heb een generatie overgeslagen, voor mij nog “verre-toekomt” muziek 🙂 , ik hoop dat mijn kleinkinderen er niet uitgegroeid zullen zijn voor ik ooit de eerste hand kan leggen aan een volledig zelfgemaakt naaiwerkje :p
(en niet zoals 30 jaar geleden in de “kav” lees: femma 🙂 waarbij ik heel waarschijnlijk het wereldrecord heb verbroken: “met zoveel mogelijk mensen aan 1 rokje werken” 🙁 🙂 hoop doet leven :p
????